Batının Maskesi Düştü

Filistin halkına karşı sürdürülen Siyonist soykırım bizim gibi Batı-dışı toplumlarda belli bir bilinçlenmenin fitilini ateşledi.

Yıllarca kendilerini modern, demokratik, insan haklarına ve uluslararası hukuka saygılı, fikir özgürlüğü noktasında engelin olmadığı gibi söylemlerle tanımlayan ve diğer toplumları söz konusu noktalarda acımasızca eleştiren Batı toplumlarının hegemonyası onarılamayacak boyutta zarar görmüştür.

İşin daha vahim tarafı, Batı-dışı toplumlarda özellikle gençlerin Batı’nın bu söylemlerine büyük ölçüde ikna olmuş olmasıydı. Batı’nın gerçek yüzünün nasıl olduğunu anlattığımızda maalesef fazla ikna edici olamayabiliyorduk.

Batı’nın kendine makyaj olarak kullandığı argümanları biraz irdelemekte fayda vardır:

Batı’da demokrasinin çok sağlam işlediği ve demokratik yönetimlerin desteklendiği yönündeki iddia: Her şeyden önce Batı’da farklı demokrasi uygulamaları olduğu ve süreçlerin her yerde aynı işlemediğini görüyoruz. Amerika’da demokrasinin ne kadar sorunlu olduğunu yazmaya bile gerek yoktur sanırım. Fransa ve bazı diğer ülkelerde ise ırkçı partilerin hızla yükselişe geçtiği ve demokrasinin geleceğini tehdit ettiği görülmektedir.

Batı-dışı toplumlarda demokrasinin gelişmesinin istendiği de söylenemez. Eğer öyle olsaydı, Mısır’da gerçekleştirilen darbeye karşı çıkarlardı. Onlar için önemli olan nokta, kolay idare edebilecekleri kişilerin iktidarda olmasıdır.

Batı demokrasilerinde her türlü fikri siyasilerin dillendirmesinin mümkün olmadığını yaşadığımız Siyonist/Haçlı ittifakının soykırımı sürecinde net bir şekilde görmek mümkündür. İsrail’i desteklemekte sorun görülmezken Filistin’e verilen desteklerin bir bedeli oluyor.

İnsan haklarına saygı noktasında da Batı’nın iyi bir konumda olmadığı söylenebilir. Filistin destekçilerinin işlerinden atılmasından spor müsabakalarından men edilmelerine kadar geniş bir yelpazede insan hakları ihlalleri ile karşılaşılmaktadır.

Gösteri hakkına nasıl müdahale edildiğini her birimiz görüyoruz. Polisin göstericilere karşı uyguladığı orantısız şiddet de bunun bir başka noktasıdır.

İsrail bayrağını dalgalandırmakta, terör örgütlerinin paçavralarını sallamakta en ufak bir sorun görmeyen Batılı devletlerin Filistin bayrağına karşı olan tahammülsüzlüğünü de bir tarafa not etmek gerekir.

İslam düşmanlığının hızla yaygınlaştığı Batı’da Kur’an’a yapılan saldırılar fikir özgürlüğü bağlamında değerlendirilirken İsrail katliamlarını dillendirmek suç olarak görülebilmektedir.

İnsan ve hayvan hakları söylemleri ile kendilerini üst bir seviyede konumlandıran ve Batı-dışı toplumları bu noktalarda en sert şekilde eleştiren Batı toplumlarının Filistin’de canlı görüntüler altında katliam ve hatta soykırım gerçekleştirilirken en ufak bir tepki ortaya koyamamasına ne demek gerekir?

Uluslararası hukuk söyleminin de boş olduğu bir kez daha görülmüş oldu. İşgal edilmiş topraklarını savunan insanlara terörist muamelesi yapılırken çoluk-çocuk demeden soykırım uygulayan İsrail’e en ufak bir tepki gösterilmediği gibi İsrail’in sonuna kadar desteklendiği ilan edilmektedir. Milyonlarca insan açlık, susuzluk ile ölüme terk edilmiş ve üstlerine uluslararası hukuka göre yasak olan bombalar atılırken kimsenin gıkı çıkmıyor.

Bütün bu olanlardan sonra Batı’nın en ufak bir moral üstünlüğü kalmadığı gibi ne kadar vahşi olduğunun da görülmesi mümkün olmuştur.

Bu saatten sonra kimsenin Batı’nın palavralarına inanması mümkün değildir.

Batı-dışı toplumlarda devşirilmiş kitleler bütün bu yaklaşımların dışında kalmaya ve kendi değerleriyle çatışmaya devam edeceklerdir.